مشکلات عمده و دلایل بروز آن در روغن آبصابون

 زنگ زدگی قطعات

میزان سرریز امولسیون در این روغن ها حدود ۱۰ الی ۱۵ درصد در روز است. بهترین راه عملی برای اینکار ساخت امولسیون جدید به صورت جداگانه و مخلوط کردن آن با امولسیون قدیمی است ، گرچه هنوز در بسیاری از کارگاه ها آب و امولسیون مستقیما به مخازن اضافه می گردد. در طی یک دوره از زمان این عمل خود سرانه قدرت امولسیون را  کاهش می دهد. قدرت مقاومت چنین امولسیونی در برابر زنگ زدگی بسیار کم بوده ، محصولات تولیدی به آسانی زنگ خواهند خورد.

  دو فاز شدن امولسیون

اگر روغن محلول در آب از ابتدا یک امولسیون مناسب ، با پایدار بالا را تشکیل داد. هر جدا شدگی فازی که از این به بعد رخ دهد، تنها به دلیل سختی آب بوده است . مقدار سختی آب ، تعیین کننده سرعت دو فازی شدن امولسیون است.

اگر سیالات امولسیون شونده ، به مدت طولانی درون بشکه ها که به صورت عمودی قرار گرفته اند ، نگهداری شوند ، امولیسیفایر ته نشین می شود ، در این حالت روغنی که در قسمت بالای بشکه قرار گرفته است ، از نظر خاصیت تشکیل امولسیون ضعیف تر از روغنی است که در قسمت های پایین بشکه وجود دارد.

در این صورت از سیال داخل یک بشکه ، امولسیون های یکنواخت و مشابه نخواهیم داشت ، لذا توصیه می گردد که بشکه ها به صورت افقی قرار داده شوند . هم زدن محتوای بشکه ها قبل از مصرف راهی دیگر برای مواقعی است که مجبور به قرار دادن بشکه ها در حالت عمودی هستیم .

  بوی تعفن

روغن به جا مانده در مخازن آبصابون ، حتی بعد از تخلیه و تمیز کردن با آب ، مکانی مناسب برای رشد باکتری ها خواهد بود و باعث ایجاد بوی تعفن ، برای سیال جدید نیز می گردد. توصیه می شود قبل از نظافت ، مسیرها و کانال های عبور آبصابون را با یک ماده گندزدا بوسیله آّب و همراه با روغن آبصابون شتشو نمایید. این عمل باعث می گردد که مسیرها و مخازن از هر گونه باکتری پاک شده و به این ترتیب دو باره به محلی مناسب برای نگهداری سیال جدید تبدیل خواهد شد .

نشت احتمالی روغن های دیگر به مخزن آبصابون نیز می تواند رشد باکتری ها و تعفن ناشی از آن را تسریع نماید.

 آسیب های پوستی ناشی از روغن های حل شونده

امولسیون روغن های محلول در آب ، دارای (PH)حدود ۹/۵ می باشد . از آنجاکه پوست انسان تا حدودی خاصیت اسیدی دارد (PHپوست انسان حدود ۵/۵ است). تماس مداوم پوست با این امولسیون و هر نوع مواد شیمیایی دیگر از قبیل شوینده ها باعث خشک شدن پوست می شود .پوست خشک مستعد مبتلا شدن به جراحت است.

در پارچه های کتانی و کهنه ها که معمولا در محیط کارگاه ها استفاده می شوند براده های فلزی به دام افتاده اند هنگامی که این پارچه ها روی پوست خشک کشیده شوند خراش های جزیی ایجاد کرده که باعث جراحت می شوند. به مرور زمان این جراحت ها عفونی شده و باعث خارش می شوند استفاده از شوینده های ارزان قیمت و یا صابون هایی با قلیاییت بالا نیز این صدمات را تشدید می نمایید.

 بخارات و بوی زننده

بخارات و بوی زننده ، مسئله جدی درکار با آبصابونها و نیز در روغن های خالص می باشد ، اگر گرانروی یک روغن برای یک کار برد خاص کمتر از میزان مورد نیاز باشد ، در این صورت ، ماندگاری روغن بر روی سطح محصول کمتر خواهد بود ، که این عمل باعث روانکاری نامناسب و تولید حرارت را در پی خواهد داشت. و حرارت تولید شده باعث ایجاد بخار و بوی تعفن می نماید.

اثر آب سخت بر روی آبصابون (امولسیون ها)

ترکیب شیمیایی امولسیفایر به کار رفته در روغن های حل شونده ، سدیم سولفونات نفتی است. آب های سخت دارای نمک های کربنات و سولفات سدیم و پتاسیم محلول هستند. این نمک ها با امولسیفایر وارد واکنش می شوند. امولسیفایرها در این واکنش مصرف می شود تا تعادل بر قرار گردد. لذا مقدار امولسیفایر باقیمانده ، برای تشکیل یک امولسیون پایدار کافی نیست. در این صورت ، آب و روغن از یکدیگر جدا می‎شوند.

سرعت جدا شدن آب و روغن بستگی به میزان سختی آب دارد. آب های سخت همچنین سرعت رشد باکتریهای بی هوازی را افزایش می دهند. که این خود از دلایل غیر استفاده شدن امولسیون به حساب می آید.

افت PH

معمولا PH آبصابون بین ۹ الی ۹/۵ می‎باشد، وقتی که آبصابون داخل دستگاه کار می‎کند بر اثر کارکرد، روغن‎های دستگاه و آلودگی‎های موجود در محیط یک سری اکسیداسیون اتفاق می‎افتد که به مرور زمان باعث کاهش PH آبصابون می‎شود. این کاهش PH بستر مناسبی برای رشد باکتری و قارچ‎ها در امولسیون می‎باشد که در نتیجه باعث گندیگی آبصابون می‎گردد.

کف کردن

کف کردن بخاطر کشش سطحی آب موجود در آبصابون می‎باشد. این امر باعث می‎شود هوا بوجود آمده درداخل ماده خارج نشود، درنتیجه باعث ایجاد حباب می‎شود و در نهایت آبصابون کف می‎کند.

کف باعث می‎شود روغن و  امولسیون به صورت یکنواخت همه جای قطعه کار و ابزار پخش نشود و درنتیجه باعث از بین رفتن آنها می‎شود.