سیالات حذف مواد زاید فلزی MRF : سیالاتی می باشند که هنگام استفاده از ابزار آلات و قطعات کار در برشکاری یا حذف مواد زاید فلزکاری بکار برده می شوند.
این سیالات ممکن است پایه آبی یا پایه روغنی داشته باشند. کاربردهای اصلی آنها عبارتند از: سرد کردن قطعات کار و ابزار آلات، ارایه روانکاری و تخلیه سریع پلیسه ها یا آلاینده های تولید شده در هنگام برش یا سمباده کاری.
سیالات فلزکاری یا روان سازهای خنک کننده در بسیاری از فرآیندهای ماشینکاری نقش حیاتی ایفاء می کنند کارکرد اصلی سیالات فلزکاری عبارت است از:
خنک کنندگی : باعث کاهش حرارت در منطقه برش می گردند.
روان کنندگی : باعث کاهش اصطکاک بین ابزار آلات و قطعات کنده شده می گردند.
تخلیه تراشه ها : باعث تخلیه سریع تراشه ها از محل برش و حمل آن به چاله ی لجن می گردند.
کنترل خوردگی : باعث حفاظت ماشین آلات و ابزارها در برابر خوردگی می گردند.
خنک کنندگی در برابر روان کنندگی
با تغییر نسبت مخلوط و یا غلظت آب روان سازهای خنک کننده، شما می توانید تعادل بین خنک کنندگی و روان کنندگی را تغییر دهید. بطور کلی آب در مخلوط رقیق تر نقش خنک کنندگی بهتر دارد و در مخلوط غلیظ تر نقش روان کنندگی مشهودتر می باشد. بطور کلی در فرآیند های فلزکاری، نیاز به روانکاری بیشتر از خنک کردن می باشد از این رو از محلول غلیظ تر استفاده می گردد. هنگام سمباده کاری الزامات مورد نیاز برای خنک کنندگی بیشتر می باشد و یک محلول رقیق تر (اما نه به این معنی که ایجاد زنگ زدگی کند) تهیه می گردد. بهر حال برای هر قاعده ای استثناء نیز وجود دارد. برخی از ماشینکاری های بالا می توانند کارآیی بهتری از مخلوط های رقیق روان سازهای خنک کننده داشته باشند و در برخی از کاربردهای سمباده کاری به یک مخلوط غلیظ جهت روان کنندگی نرم نیاز می باشد. در هر یک از عملیات ها باید مستقلاً جهت تعیین غلظت مناسب مورد نیاز تصمیم گیری نمود
